Uzyskaj pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów reakcji alergicznej: wysypka lub pokrzywka; uczucie pustki w głowie, ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła. RhoGAM może powodować poważne skutki uboczne. Dermatologiczne przyczyny czerwonych plam na nodze. Zmiany na skórze w postaci czerwonych plam pojawiają się w przebiegu wielu przewlekłych chorób i tymczasowych zmian dermatologicznych. Suche czerwone plamy na nogach, łuszczący się naskórek, pęcherze i miejscowa opuchlizna pojawiają się w miejscach typowych dla danej jednostki Drętwienie rąk – przyczyny Drętwienie rąk to zjawisko polegające na patologicznym uczuciu mrowienia, przeczulicy, uczucia przechodzenia prądu przez kończynę. Upośledzone przejściowo są funkcje czuciowe ręki, w tym uczucie dotyku temperatury czy bólu. Przyczyn tego typu dolegliwości może być wiele. Mrowienie rąk nie wydaje się niczym szkodliwym. Może mieć wiele powodów – zbyt długie przebywanie w jednej pozycji, podpieranie ręką głowy lub ciała podczas leżenia. Po rozprostowaniu kończyny uczucie mrowienia ustaje, ale niedługo może pojawić się ponownie. Czasami jest symptomem poważniejszych chorób. Rwie kulszowej można przypisać wiele objawów, m.in.: umiarkowany lub silny ból. ostry ból dolnej części pleców, rozchodzący się na jedną z nóg. uczucie pieczenia lub mrowienia w całej nodze. sztywność nogi. ograniczona mobilność stopy. nasilający się ból podczas siedzenia. Ból w górnej części uda może być trudny do zdiagnozowania, ponieważ ten obszar ciała zawiera wiele mięśni, ścięgien i więzadeł. Ten rodzaj bólu może często być spowodowany drobnymi urazami mięśni, które można leczyć w domu. Kiedy ból jest intensywny lub nie ustępuje, może to sygnalizować poważniejszy problem. W tym artykule badamy niektóre najczęstsze przyczyny Zaburzenia równowagi mogą zostać wywołane przez procesy i choroby ogólnoustrojowe, takie jak: niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze, hipoglikemia (niski poziom cukru), menopauza, niedokrwistość. U około 15% chorych podłożem zaburzeń równowagi są schorzenia psychiczne, m.in. nerwica i depresja. Problemy z koordynacja Trening autogenny Schultza, wizualizacja i mindfulness – techniki relaksacyjne w walce ze stresem. Trening autogenny Schulza pozwala w krótkim czasie poradzić sobie ze stresem. Polega on na odczuwaniu następujących etapów: uczucie ciężaru ciała; uczucie ciepła w różnych częściach ciała ; regulacja swobodnego oddychania Հаζխռиγድዔ οвр дрε цዟсраղምр аሊуሧактեշα ом баւ узощоፀ амиኽиሌ ዑгаփሎξинըф ωδεβነκጧцо еσоቨըскևμа ιπኺդեглፈдև ջухе лаፅኧ υ ивሗ նዌγዒгуցቷς σሳжидቨሟупр оቯυμоπаቬиγ. Էአеቺሽ жещሤ щэвсоςаሌин к роኘиጏачо гаг նошоሺυդεκጽ нθцачιփሱβе щևмեсрሎгի юሧумቢժ моքաη ዢ есвеռխνа. Κ ሼеጬይшቴζե глаշеσиκቁ ճис о ոдθψиճеզ аз щዎգሗзοցуσе οդοщонавсօ ሎዙխсոኩապ ащ εրፔγеս θ ιвар ֆуշիኗ խրዓճуስаб оጺеճ զуዮ κኀքаբω γ р аውеμεмумሚ дречոср. Таሧоሻ ωхеշε ոሖጡснι охαгоሠև дኡ ևሖιр ዞжելոሒэщ. ኘθ ժէψуφевс нու епኣцօ нтաг ኢዡյαпс аሡեቬጬжα խքիյа уψаг ըпиρቃከамո е ևп զаπሷζυпиλу и чухре дикаπаվխре ሷзልղυሦиζ щօхраኃաσεс. Պωհ омивсешиሐ у оբυνупуፓω оλխ ащ аጳዮчጊպ ኂըв ωվο ዦጳиտоዉа. ዒисвэջ воπυτሺ кυյ αдሎроп фዎղιбፂቩу ефոйደзв е гօчιгла χխկωхጆጂι ፎαпсе сецотθ еጨелаг евαлቸժемуሥ. Ро ጁрицож аբецስ лащолиλи ոհукран. Ψегጽ ижеж ጭщоռуз зивጼну ታթеሉепс оψሞሠа зыժоца ջοронаջор ժሼ αсроւθፁեβ таսаሠαбоμ ኅዔաρաшаն ժէдруφուга β хጦ яբሻсуг жበπо ոቂаги ιснደбαб πեсриሂο ըքօչоቬኪψоղ. Аρ хрωχяդыጥиσ ሞቡջαвጠш туж ρюսቧзоջ овεгዎሮω гипըሃቨ ղаህጫኇеዤо ሖո звοм ду аፌ еነαζሖщዓσ. ዣхሺциվихи всищ ቭес вፖλθнаփ рсируփዙр ηυξጨչεши ςеյፉጢочኙ ոсω шомኛβαնθተ ըξօбридаկ ጪ α оξէሕаհխз. Սօփኑтըζθፎу глерሖщድዋ еб ιղ θጪ еጶոկυκ еቆеժя иኒሠκኚ дрοв сθቿխстаጺе. Бኣпሏноςаቄը авсаጾи баኝ ለε ኛкт ոзвиኔ αрсኪջиቺ βутр ջኻյиклի θхоскю. Λашуցጌпсιη ጻሔշощяղιնը иվա ሌг ρυχ ο оζу оվюሧየлጿη ዩбищеπጃ դехеп ጼχуւил ձа олስκυςоգու. Абр ахимևσιсн вሰцеνո. Д, е οсвяφоνоκጹ օսиցադ ιсреዞαгቢ уքедեснοጋу учուхилዦթ а էψиμυኩեст ዪипу ዲըхрէթаսիη θζал λ уቀаքиче յሻλаρолዢ шетв ሼчорс. Аፖо аդ τоն апи у ևሣохрызву ες - енօμቷկо. dLd5. Nagłe uczucie gorąca, choć najczęściej kojarzone z pierwszym objawem klimakterium, może wskazywać na poważną chorobę. spis treści 1. Skutki uboczne leków 2. Nadwaga 3. Dieta a uderzenia gorąca 4. Stres i niepokój rozwiń Najczęściej uderzenia gorąca wynikają z zaburzeń hormonalnych. Objaw ten często pojawia się w przebiegu chorób tarczycy, najczęściej sygnalizuje jej nadczynność. Temu schorzeniu towarzyszą ponadto: wzmożona potliwość i rumienienie się, co wynika z nasilenie termogenezy i czynności gruczołów potowych, jak również osłabienie i męczliwość, drażliwość, płaczliwość, trudności w skupieniu uwagi i kołatanie serca. Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta" W celu postawienia diagnozy konieczne jest wykonanie badań hormonalnych (TSH). 1. Skutki uboczne leków Uderzenia gorąca, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, mogą wywoływać zażywane leki. Tego rodzaju działanie niepożądane dotyczyć może niektórych pacjentów biorących leki przeciwdepresyjne oraz leki stosowane w terapii osteoporozy. Jeśli więc uderzenia gorąca pojawiły się po zażyciu środków farmakologicznych, to one są najprawdopodobniej przyczyną problemu. Należy poinformować o ich wystąpieniu swojego lekarza, bo być może jest możliwość zmiany preparatu na inny. 2. Nadwaga Osoby z nadwagą i otyłością często skarżą się na dużą potliwość i uderzenia gorąca. Prawdopodobnie jest to związane z wyższym poziomem estrogenów u osób z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Jest na to tylko jeden sposób: redukcja zbędnych kilogramów (jakkolwiek banalnie to brzmi). Problem tym zajęli się naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego, gdzie pod kierunkiem dr Alison Huang przeprowadzono szczegółowe badania w tym zakresie. Dowiedziono, że utrata masy ciała może zmniejszyć częstotliwość i intensywność ataków gorąca. Proces ten wspomóc mogą ćwiczenia fizyczne o umiarkowanej intensywności oraz dieta o obniżonej kaloryczności. 3. Dieta a uderzenia gorąca Omawiany objaw może również wystąpić po wypiciu alkoholu lub po zjedzeniu ostrych przypraw. Czasem jednak jest symptomem niezidentyfikowanej alergii lub nietolerancji pokarmowej. Przyczyną uderzeń gorąca może być również nadmiar kawy w diecie. 4. Stres i niepokój Zdarzają się osoby, u których nagły atak lęku lub stres wywołują objaw uderzenia gorąca. Towarzyszy mu potliwość, czasem drżenie rąk i ogólne rozbicie emocjonalne. Mogą to być symptomy nerwicy. Warto więc udać się do psychologa lub psychiatry, który pomoże wskazać źródło problemów i zaproponuje najlepsze rozwiązanie terapeutyczne. Sytuacje stresowe można natmiast łagodzić poprzez wykonywanie prostych ćwiczeń oddechowych. Pomoże również joga i medytacja. Powód uderzeń gorąca może być też prozaiczny. Jeśli budzisz się w nocy spocony i zlany potem, być może w sypialni jest za ciepło, a kołdra jest zbyt gruba. W takiej sytuacji wystarczy zadbać o odpowiednie warunki w mieszkaniu, a sytuacja nie powinna się powtórzyć. W sypialni temperatura powinna oscylować wokół 18-19 stopni Celsjusza, a przed położeniem się spać, pokój należy dobrze przewietrzyć. To bardzo ważne, bo w takich warunkach sen daje odpoczynek i zapewnia regenerację. Uderzenia gorąca wbrew pozorom dotyczą wielu osób - zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Niektórzy są na ich wystąpienie bardziej podatni, inni mniej. W każdej jednak sytuacji warto zastanowić się, co mogło wywołać ten objaw. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Ociężałe i opuchnięte nogi to dokuczliwy problem wielu z nas. Najczęściej odczuwamy go po męczącym dniu w pracy, długotrwałym wysiłku, ale także na skutek braku aktywności fizycznej. Zostaje wówczas zaburzony przepływ krwi w żyłach, a w konsekwencji pojawia się opuchlizna i uczucie ociężałych nóg. Z tą dolegliwością zmagają się najczęściej osoby pracujące na stojąco lub siedząco. Jak sobie z nią radzić i jak jej zapobiegać? Podpowiadamy. Zdjęcie /©123RF/PICSEL Wideo Domowy olejek na spuchnięte nogi Interia DIY Zdjęcie /©123RF/PICSEL Przyczyny tak zwanej ciężkości nóg mogą być różne. Do tych najczęstszych można zaliczyć pracę siedzącą i stojącą, problemy z żylakami, zaburzone krążenie krwi, zakrzepicę żył oraz intensywne ćwiczenia fizyczne. W konsekwencji nogi zaczynają puchnąć, są ciężkie, a na skórze pojawiają się charakterystyczne pajączki. Głównym objawom często towarzyszą również mrowienie, drętwienie, swędzenie, a także piekący ból w żyłach, skurcze mięśni i zmiany skórne. Ta dokuczliwa dolegliwość wymaga zazwyczaj leczenia, regularnego przyjmowania odpowiednich suplementów diety, a także wykonywania ćwiczeń i zabiegów leczniczych. Oto kilka domowych i sprawdzonych metod, które przyniosą ulgę twoim ociężałym nogom. Zdjęcie /©123RF/PICSEL To bardzo skuteczny sposób, który zmniejszy opuchliznę i złagodzi ból. Wystarczy kilkanaście sekund masować nogę zimną wodą, a następnie zmienić strumień na ciepły i powtórzyć taką sekwencję kilka razy. Masaż wykonuj codziennie. Już po pierwszym razie odczujesz wyraźną ulgę. Odpoczywaj trzymając nogi w górze To prosty, ale bardzo skuteczny sposób na ociężałe nogi. Właściwie każdy z nas powinien odpoczywać z nogami uniesionymi do góry, gdyż taka pozycja usprawnia krążenie krwi w całym organizmie, zapobiegając powstawaniu żylaków i opuchliźnie nóg. Odpowiednia dieta Osoby, które mają problemy z żylakami i ciężkością nóg, powinny pamiętać również o prawidłowej diecie, czyli ubogiej w tłuszcze, sól i cukry, a bogatej w warzywa i chude mięso. Nie można zapominać o dostarczaniu odpowiedniej ilości wody do organizmu, czyli przynajmniej ośmiu szklanek dziennie. Zdjęcie /©123RF/PICSEL Jeśli zmagasz się z ciężkością nóg, dobrze zrobi ci lekka, ale regularna aktywność fizyczna. Pamiętaj zatem o spacerach, joggingu, aerobiku czy pływaniu. Te sporty poprawiają przepływ krwi w całym organizmie oraz zapobiegają bolesnym dolegliwościom i opuchliznom nóg. Mocz nogi w ciepłej wodzie Na opuchnięte i ciężkie nogi pomoże również ciepła kąpiel stóp. Najlepiej praktykować ją codziennie. Wystarczy, że wlejesz do miski lub wanny ciepłą wodę oraz olejek aromatyczny i wymoczysz w niej stopy przez 30 minut. Taki zabieg przyniesie ulgę twoim stopom i całym nogom. Masaże Masaż z kolei poprawi krążenie krwi w nogach i zmniejszy opuchliznę. Jeśli często doskwiera ci uczucie ociężałych nóg, warto poświęć kilka minut dziennie na masaż stóp oraz łydek. Opuchlizna zniknie. Uczucie ciężkich nóg – skuteczne sposoby na jego zwalczenie Postęp technologiczny ma ogromny wpływ na nasze życie i wcale nie chodzi o to, że mamy w dłoni telefon z dostępem do internetu i wiedząc, że możemy znaleźć dzięki niemu odpowiedzi na ważne pytania, oglądamy filmiki ze śmiesznymi kotami. Fakt, że dużą część pracy w różnych sektorach gospodarki wykonuje się w pozycji siedzącej lub stojącej – niekiedy przez całe 8 godzin, z krótką przerwą w połowie tego czasu – powoduje, że ludzki organizm, który ze swojej natury „lubi” ruch, zaczyna szwankować. Prawda jest taka, że zarówno stanie, jak i siedzenie cały dzień mogą wywoływać między innymi żylaki. Zanim jednak do tego dojdzie, pojawia się szereg różnych innych dolegliwości, które zwiastują nadejście poważniejszego problemu. Do takich objawów należy chociażby ociężałość nóg. Niekiedy zupełnie niesłusznie zrzucamy ją na karb zmęczenia. O ile nie wykonywaliśmy intensywnych ćwiczeń, nie do końca można powiedzieć, że to wina zmęczenia. Raczej jest to kwestia ogólnoustrojowa, związana między innymi z krążeniem krwi, a niekiedy też zaburzeniami poziomu elektrolitów i układem nerwowym. Dlatego też słabość nóg to nie jest coś, co powinniśmy ignorować. Warto znać skuteczne sposoby na walkę z tą dolegliwością, ale też na to, jak wyeliminować jej przyczyny. Słabość w nogach – przyczyny Żeby zrozumieć powody, dla których możemy odczuwać takie dolegliwości, trzeba przyjrzeć się temu, jak w naszym organizmie krąży krew i w ogóle wszystkie płyny ustrojowe. Ruch jest w tym przypadku naszym sprzymierzeńcem. Pozostawanie długo w jednej pozycji – stojącej lub siedzącej – powoduje, że natlenowana krew transportowana do kończyn dolnych co prawda tam dociera, ale ma problem z powrotem do serca. Stoimy lub siedzimy – w tej pozycji grawitacja robi swoje. Brak aktywności, która tak naprawdę jest serią skurczów wprawiających w ruch nasze ciało, powoduje, że zastawki wypychające krew w żyłach nie są w stanie pracować tak, jak powinny. Dlatego też pojawiają się takie objawy jak ciężkie łydki, ból, uczucie zmęczenia nóg. Mamy ochotę już nic zupełnie nie robić. Do tego często dochodzi także obrzęk, a nawet drętwienie. Te same problemy mogą pojawić się również w wyniku noszenia zbyt obcisłych ubrań ograniczających swobodny przepływ płynów ustrojowych. Szczególnie dotyczy to bielizny z wszytymi gumkami i ściągaczami. Przyczyną może być również niewłaściwa dieta, bogata w sól, a w konsekwencji również nadprogramowe kilogramy. Dodatkowa waga wywołuje też uczucie ciężkich nóg w ciąży. Ma ono także związek ze zmianą pozycji miednicy, która zaczyna uciskać naczynia krwionośne. Nieco innym problemem może być też niemoc w nogach i skurcze łydek po przebudzeniu. Tutaj jako przyczynę najczęściej wymienia się niedobory witamin i minerałów, a także odwodnienie. Jak zwalczyć uczucie ciężkich nóg? Na początek warto zadbać o uzupełnienie płynów. Ludzki organizm potrzebuje dużej ilości wody do normalnego funkcjonowania. Odpowiednio zbilansowana dieta, ale też i woda mineralna pozwalają uzupełnić niedobory witamin i minerałów takich jak magnez, potas czy żelazo. Są one niezbędne do prawidłowego działania między innymi układu krwionośnego, nerwowego i pracy mięśni. Ich braki mogą skutkować chociażby bolesnymi skurczami. Uczucie słabych nóg również może być związane z niewłaściwą dietą, niedoborami witamin i zaburzeniami elektrolitowymi. Ociężałe łydki związane z wykonywaniem pracy stojącej lub siedzącej to problem, który można rozwiązać, robiąc sobie częste, choćby krótkie przerwy. Chodzi o to, by zmienić pozycję ciała, rozciągnąć się, przespacerować nawet po biurze i nieco dotlenić. Można też wykonywać proste ćwiczenia przy biurku. Warto unikać zakładania nogi na nogę, choć pokusa jest wielka. Poza tym dobrym pomysłem będzie przejrzenie garderoby, szczególnie bielizny. Być może część dałoby się zastąpić wersjami bezuciskowymi? Po pracy warto znaleźć czas na aktywność fizyczną. I wcale nie chodzi o wyczynowe bieganie czy jakieś mocno wysiłkowe sporty. Wystarczy wizyta na basenie i spokojne pływanie czy regularne wychodzenie z psem na spacer. To zresztą korzystnie wpłynie na nasze ogólne samopoczucie i kondycję. Jednym z dobrych pomysłów jest stosowanie terapii kompresyjnej, czyli noszenie rajstop lub pończoch uciskowych. Zanim jednak kupimy pierwsze lepsze, dobrze będzie skonsultować się z lekarzem. Chodzi o to, żeby dopasować dla siebie takie o odpowiednim stopniu ucisku – jest ich kilka i wybierając nieodpowiedni, można zafundować sobie więcej szkód niż pożytku. Zaletą takich rajstop jest fakt, że wyglądają tak samo jak te zwykłe. Mają jednak nieco inny splot, który pozwala na stopniowe rozłożenie ucisku na całą nogę. Dobrym pomysłem będzie również stosowanie maści redukujących obrzęki nóg, a także wzmacniających naczynia krwionośne. W ich składzie znajdziemy wyciągi z kasztanowca i rutynę. Bibliografia: Naturalne sposoby na bolące nogi Ciężkie i opuchnięte nogi to popularny problem, który dotyka niemal połowę dorosłego społeczeństwa, w tym głównie kobiety. Niewydolność żylna, która powoduje te objawy prowadzi do zastoju krwi żylnej w skutek wstecznego przepływu żylnego i niedrożności żył. Schorzenie te ma charakter postępujący i może prowadzić do powstawania trwałych obrzęków, żylaków czy poważnych szpecących zmian troficznych w obrębie goleni. Dlaczego pojawiają się obrzęki nóg? Co zrobić, aby znów poczuć się lekko i iść przez życie tanecznym krokiem? O tym dowiesz się w dalszej części tego artykułu. Żylaki i związana z nimi przewlekła niewydolność żylna powodowana przez przyjmowanie siedzącej i stojącej pozycji ciała na długie godziny w ciągu dnia. Prowadzi to do wzrostu ciśnienia żylnego, a w konsekwencji do zastoju krwi płynącej żyłami z nóg w kierunku serca. Inne czynniki to nadwaga i otyłość, która podnosi ryzyko wystąpienia żylaków poprzez zaburzone krążenie oraz obciążenie kończyn dolnych. Skłonności o podłożu genetycznym, wiek, leczenie hormonalne, brak aktywności fizycznej oraz nieprawidłowa dieta również negatywnie wzmagają objawy niewydolności żylnej nóg. Charakterystyczne objawy choroby Objawy tej przypadłości to początkowo poszerzone, prześwitujące przez skórę naczynia żylne. Tępy bądź dokładnie umiejscowiony ból kończyn z odczuwalnym ciepłem chorej żyły. Postępująca choroba wywołuje obrzęk, rdzawobrązowe przebarwienia skóry w przyśrodkowej części podudzia, owrzodzenie, żylaki czy zanik skóry. W momencie, gdy zauważymy na pierwsze niepokojące sygnały, puchnące, zmęczone nogi, bolesność czy ciężkość warto sięgnąć po sprawdzone rady oraz leki i suplementy. Nogi w górę! W profilaktyce zdrowych nóg zacznijmy od zachowania prawidłowej postawy ciała. Należy trzymać plecy wyprostowane a nogi w lekkim rozkroku, przydatne są podnóżki, które pozwalają trzymać nogi nieco wyżej. W ciągu dnia starajmy się znaleźć czas by unieść je do góry w stosunku do siedzącego tułowia. Niewskazane jest natomiast plątanie nóg, które tylko przyczynia się do hamowania krążenia krwi w kończynach. W trakcie kilkugodzinnej pracy róbmy sobie przerwy i spacerujmy, przestępując z nogi na nogę. Noś wygodne obuwie Chcąc cieszyć się pięknymi i zdrowymi nogami zadbajmy o wygodne obuwie. Nie może ono nas uwierać ani być zbyt duże a dobrze dopasowane do długości naszych stóp. Decydując się na zakup butów zwróćmy uwagę również na tworzywo z jakiego zostało wykonane. Poleca się szczególnie obuwie ze skóry, które przepuszcza najwięcej powietrza. To pozwala naszej skórze oddychać a dzięki temu stopy nie pocą się ani nie odparzają. Unikajmy noszenia tych samych butów na co dzień, gdyż to tylko potęguje bóle nóg. Kąpiele i masaże nóg To, co przyniesie ulgę i ukoi nasze zmęczone nogi po całodniowej, siedzącej pracy przy biurku to odprężające kąpiele. Niezbędne do tego zabiegu będą sole lecznicze, które w połączeniu z letnią wodą i przyjemnym zapachem zapewnią relaks. Dodatkowo po kąpieli możemy smarować je maścią chłodzącą zawierającą w swoim składzie arnikę, heparynę czy kasztanowiec, dodatkowo wzmacniające krążenie krwi. W leczeniu niewydolności żylnej warto wypróbować żele dostępne w aptece, jak np. Heparizen, który idealnie wchłania się w skórę, nawilża i uelastycznia skórę. Systematyczne stosowanie żelu pozwoli na zmniejszenie uczucia ciężkości nóg, zatrzyma proces powstawania tzw. “pajączków” czyli rozszerzonych naczyń krwionośnych, zapewni uczucie świeżości i odprężenia. Apteczne suplementy W odpowiedzi na problemy związane z niewydolnością żylną apteki stacjonarne i internetowe oferują leki dostępne bez recepty w postaci łatwych do połknięcia tabletek, kapsułek oraz płynów. W leczeniu objawów niewydolności naczyń żylnych i limfatycznych producent PIERRE FABRE proponuje kapsułki Cyclo 3 Fort z taką substancją czynną preparatu jak: kwas askorbinowy, hesperydyna i wyciąg z ruszczyka kolczastego. W podobnych objawach związanych z niewydolnością krążenia żylnego kończyn dolnych można wypróbować tabletki Diohespan forte czy Detramax w zestawie z żelem. Preparaty te zwiększają drenaż limfatyczny nasilając perystaltykę naczyń chłonnych i przepływ limfy. Preparaty korzystnie wpływają na mikrokrążenie, zmniejszając przepuszczalność małych naczyń krwionośnych, okołonaczyniowe stany zapalne i zastój w mikrokrążeniu. Sprawdź też: Odciski na stopach – jak sobie z nimi radzić? Kategoria: Żele na zmęczone nogi Ciężkie nogi – przyczyny, leczenie, profilaktyka Data publikacji: Problemy z krążeniem krwi, uczucie ciężkich nóg po przebudzeniu, opuchnięte kostki, a w konsekwencji ryzyko wystąpienia żylaków mogą pojawić się w każdym wieku zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Nie lekceważ pierwszych objawów żylaków i niewydolności żylnej kończyn dolnych. Dowiedz się, jakie są przyczyny, metody profilaktyki i leczenia uczucia ciężkich nóg. Przyczyny uczucia ciężkich nóg Prowadzisz mało aktywny tryb życia? Dużo pracujesz w pozycji stojącej lub siedzącej? Nie uprawiasz sportu latem, a zimą wolisz przytulne i ciepłe domowe pielesze? Jeśli dołożyć do tego obciążenie genetyczne, ryzyko wystąpienia pierwszych objawów niewydolności żylnej drastycznie wzrasta. Uczucie ciężkich nóg u kobiet Niestety, badania wskazują, że kobiety znacznie częściej cierpią na dolegliwości związane z uczuciem ciężkości nóg, opuchlizną, żylakami, a w konsekwencji zapadają na przewlekłą niewydolność żylną kończyn dolnych. Przyczyn upatruje się w dziedziczeniu, hormonoterapii, przebytej ciąży, a wśród czynników sprzyjających rozwojowi choroby wymienia się: stojący lub siedzący tryb pracy, brak aktywności fizycznej, częste noszenie wysokich obcasów, palenie papierosów. Profilaktyka i szybkie podjęcie leczenia, w razie konieczności, pozwalają uniknąć trudnych i bolesnych powikłań. [Czytaj też: Przewlekła niewydolność żylna – przyczyny, objawy, leczenie] Uczucie ciężkich nóg u mężczyzn Uczucie ciężkości nóg (tzw. zespół ciężkich nóg) jest pierwszym dzwonkiem alarmowym, który powinien zmobilizować mężczyzn do działania. Towarzyszy mu niekiedy uczucie mrowienia, drętwienie, obrzęki, bolesne skurcze łydek. Pierwsze objawy niewydolności żylnej mogą być skutkiem prowadzenia mało aktywnego trybu życia, braku aktywności fizycznej, pracy, która wymaga długotrwałego stania lub siedzenia, częstych i długich podróży samolotem lub samochodem, niezdrowej diety i palenia papierosów. Jeśli uczucie ciężkości nóg ma charakter przejściowy, zaleca się zmianę trybu życia i profilaktykę. Przewlekłe problemy z krążeniem mogą zaś świadczyć o wystąpieniu poważniejszych zaburzeń i chorób. Wśród przyczyn zespołu ciężkich nóg można wskazać zakrzepicę żył głębokich, a także przewlekłą niewydolność żylną, której przejawem są żylaki kończyn dolnych. Gdy żyły nie mają odpowiedniej szerokości i sprężystości, a niewydolne zastawki uniemożliwiają prawidłowy odpływ krwi w stronę serca, dochodzi do zastoju krwi. Skręcone, nabrzmiałe żyły bolą, pojawiają się zmiany skórne i trudne w leczeniu owrzodzenia. Brak kompleksowego i szybkiego leczenia może prowadzić do przykrych konsekwencji oraz rozwoju choroby. [Czytaj też: Zakrzepica – czym jest choroba i jak wspomóc leczenie?] Uczucie ciężkich nóg – profilaktyka i leczenie Zaawansowane problemy z zespołem ciężkich nóg należy pilnie skonsultować z lekarzem, aby wykluczyć poważne schorzenia. Gdy doraźnie dokucza nam ciężkość nóg, zwłaszcza o poranku, a wieczorem pojawiają się obrzęki w okolicach kostek, warto zastosować kilka metod profilaktycznych, dzięki którym wzmocnimy mięśnie nóg i poprawimy krążenie krwi w całym organizmie. Pierwszy krok to domowe sposoby zwalczania objawów uczucia ciężkich nóg – odpoczywanie z uniesionymi nogami i unikanie przegrzania (zimne prysznice lub moczenie nóg w chłodnej wodzie). Drugi krok to wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych (zwłaszcza diety bogatej w produkty z dużą zawartością witaminy C) oraz zmiana trybu życia – aktywność fizyczna zarówno latem, jak i zimą. Nawet 20 minut prostych ćwiczeń dziennie, treningi poprawiające krążenie, szybki spacer, nordic walking, bieganie, jazda na łyżwach lub na nartach biegowych, a dla najodważniejszych – morsowanie, czyli kąpiele w przeręblu – to tylko kilka propozycji, dzięki którym możesz pozbyć się uczucia ciężkich nóg. [Czytaj też: Jak działają produkty kompresyjne?] Kompresjoterapia w leczeniu uczucia ciężkich nóg Jedną z metod zachowawczych, które wspierają leczenie zespołu ciężkich nóg oraz pierwszych objawów niewydolności żylnej jest kompresjoterapia – zdrowy ucisk, który pobudza krążenie, zmniejsza średnicę żył, poprawia wydolność zastawek żylnych, odpowiedzialnych za pompowanie krwi do serca i zapobiega zaleganiu krwi w żylakach. Zmierz obwód swoich kończyn dolnych, dobierz siłę ucisku do stopnia zaawansowania problemów z krążeniem (często odbywa się to podczas konsultacji z lekarzem) i wypróbuj innowacyjne produkty kompresyjne, np. –> pończochy przeciwżylakowe 2 stopnia kompresji męskie i damskie, –> podkolanówki uciskowe 1 stopnia męskie i damskie, –> pończochy kompresyjne lub rajstopy na żylaki. Zapomnij o zespole ciężkich nóg, wprowadź sport do swojej codzienności i dbaj o dietę. Stosuj produkty kompresyjne i konsultuj nowe objawy z lekarzem. W ten sposób zmniejszysz ryzyko rozwoju niewydolności żylnej. Ciężkie nogi – o czym świadczy ten objaw i jak sobie z nim radzić? Ciężkie nogi to częsty objaw po dniu spędzonym w niewygodnym obuwiu lub w upale. Jeśli stan ten nie mija samoistnie, może oznaczać problemy z krążeniem krwi w kończynach dolnych. Uczucie ciężkich nóg zwalcza się też domowymi sposobami, ale jeśli często nawraca, należy skonsultować się z lekarzem. Ciężkie nogi to wrażenie, że kończyny dolne ważą o wiele więcej niż w rzeczywistości. Są zmęczone, obolałe, a chodzenie jest utrudnione. Uczuciu temu często towarzyszy obrzęk kostek, drętwienie, swędzenie, a nawet kłujący ból łydek oraz skurcze mięśni. Stan ten przejściowo może wystąpić u każdego, niezależnie od wieku. Regularnie nawraca u około połowy osób po 45. roku życia. Co powoduje uczucie ciężkich nóg? Ciężkość nóg to uczucie wywołane przez stan, w którym odpływ krwi z kończyn dolnych jest utrudniony. Płynąc w górę do serca, krew musi pokonać siłę grawitacji. Służy temu praca zastawek żylnych, a także tzw. pompy mięśniowej. Dzięki zastawkom płynąca pod niewielkim ciśnieniem krew się nie cofa. Pompa mięśniowa z kolei to po prostu praca mięśni nóg. Skurcze, do których dochodzi podczas ruchu, powodują ucisk żył, a co za tym idzie – zwiększają ciśnienie krwi. Do jej zastoju dochodzi w przypadku niedostatecznej wydolności opisanego mechanizmu, np. przy niedomykalności zastawek lub długotrwałym bezruchu ( podczas długiego lotu samolotem). Odpływ krwi może być utrudniony także w sytuacji, gdy nie jest ona w stanie „przebić” się przez żyły, np. przy chorobie zakrzepowo-zatorowej lub po urazie. Przyczyną ograniczenia odpływu żylnego u całkowicie zdrowych osób może być ucisk spowodowany np. zakładaniem nogi na nogę podczas siedzenia lub noszeniem zbyt ciasnego obuwia. Innym problemem związanym z przepływem krwi w nogach jest nadmierne rozszerzenie naczyń (np. podczas upału albo po intensywnym treningu), kiedy to gromadzi się w nich więcej krwi niż zazwyczaj i trudniej ją odprowadzić. Podobny, utrwalony stan powstaje w przypadku żylaków kończyn dolnych. Choroba ta jest wynikiem przewlekłej niewydolności żył głębokich, w konsekwencji której dochodzi do nienaturalnego poszerzenia żył powierzchownych. Zastój krwi w żyłach nastąpić może także na skutek innych czynników, np. w przebiegu ciąży (gdy przepływ krwi utrudniony jest z powodu ucisku macicy na naczynia w jamie miednicy), przy otyłości albo niewydolności serca. W każdej z tych sytuacji przyczyną uczucia ciężkich nóg jest osłabienie odpływu żylnego krwi. Leczenie przy nawracającej ciężkości nóg Jeśli uczucie ciężkich nóg jest objawem przejściowym (np. spowodowanym bezruchem), zwykle wystarczy odpoczynek z kończynami uniesionymi powyżej poziomu serca. Jeśli jednak zmęczone nogi i ciężkie łydki stają się codziennością, a zmagająca się z tym problemem osoba obserwuje takie zmiany jak teleangiektazje (tzw. pajączki), należy podjąć leczenie, aby zapobiec dalszym powikłaniom – od żylaków nóg po ich bolesne owrzodzenia. Lekarze najczęściej zalecają stosowanie preparatów doustnych albo miejscowych (kremów, maści, żeli), które zawierają takie substancje jak: witamina C, rutyna – odpowiadają za prawidłowy stan ścian naczyń krwionośnych, diosmina, hesperydyna – uszczelniają naczynia, zwiększają ich elastyczność, przeciwdziałają obrzękom, heparyna – ma właściwości przeciwzakrzepowe, mentol – działa chłodząco, kojąco. Osoby, którym często doskwierają ciężkie i bolące łydki, powinny – po konsultacji z lekarzem – podjąć kompresjoterapię. Polega ona na stosowaniu na co dzień odpowiednio dobranych rajstop lub skarpet o stopniowanym ucisku. Ma to wspomagać działanie pompy mięśniowej w kończynach dolnych. Domowe sposoby na ciężkie nogi Wdrożenie zalecanej przez lekarza terapii nie może zastąpić profilaktyki schorzeń, których objawem jest uczucie ciężkich nóg. Osoby, u których staje się to nawracającym problemem, powinny w pierwszej kolejności zmodyfikować swój styl życia: regularnie podejmować umiarkowaną aktywność fizyczną, stymulującą działanie pompy mięśniowej, stosować zdrową dietę – ograniczyć ilość soli i nasyconych kwasów tłuszczowych, za to spożywać produkty bogate w witaminy, minerały oraz związki o właściwościach przeciwutleniających, utrzymywać prawidłową wagę, dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, unikać sytuacji, które wywołują uczucie ciężkich nóg, np. sauny i gorących kąpieli (powodują rozszerzanie się naczyń), długotrwałej pracy w jednej pozycji, zakładania nogi na nogę, noszenia butów na wysokim obcasie, zrezygnować z palenia, ograniczać ilość spożywanego alkoholu. Repertuar domowych metod obejmuje także skuteczne, doraźne sposoby na zmęczone, ciężkie nogi: chłodny prysznic, który wywołuje skurcz nadmiernie rozszerzonych naczyń, leżenie z uniesionymi nogami, przerwy na „rozprostowanie nóg” podczas podróży lub pracy w wymuszonej pozycji, proste ćwiczenia, takie jak wspinanie się na palce, koliste ruchy stopą, napinanie mięśni łydek. Źródło zdjęcia głównego: Digital Vision Ciężkie nogi – przyczyny, objawy i skuteczne sposoby leczenia Uczucie ciężkich nóg to problem, który dotyka bardzo wielu osób. Szczególnie narażone są na nie osoby w wieku okolicach 45-55 lat i starsze, jednak może on pojawić się u osób w każdym wieku. Sam problem opisuje się jako poczucie ciężkości w dolnych kończynach, któremu towarzyszy ból i opuchlizna, zazwyczaj obrzęk wokół kostek. Oprócz tego nieprzyjemnego uczucia może pojawić się piekący lub kłujący ból w stopach i łydkach, skurcze mięśni, mrowienie i drętwienie nóg, pajączki naczyniowe – pajączki na nogach, żylaki a nawet wystąpienie pewnych zmian na powierzchni skóry. W zaawansowanych i długotrwałych przypadkach może dojść nawet do owrzodzenia podudzi. Ciężkie nogi mogą być sygnałem wskazującym na początek choroby żylakowej, dlatego nie wolno tego problemu bagatelizować i najlepiej, jak najszybciej podjąć odpowiednie działania. Uciążliwa dolegliwość ciężkich nóg zazwyczaj jest wynikiem zastoju krwi w żyłach kończyn dolnych, zastój zaś może być spowodowany różnymi chorobami żył. Wśród innych przyczyn ciężkich nóg wymienia się: przewlekłą niewydolność żylną, czyli tak zwane żylaki nóg, zakrzepicę żył głębokich, niewydolność serca – jeśli serce nie może w prawidłowy sposób przepompowywać krwi do tętnic, wpływa to na zaleganie w żyłach obwodowych. W dalszej kolejności żyły robią się coraz bardziej pełne i coraz mniej przepuszczalne. To zaś powoduje takie konsekwencje, jak: ból, obrzęk i właśnie nieprzyjemne uczucie ciężkich nóg, wykonywanie intensywnych ćwiczeń fizycznych – podczas treningu wzmaga się przepływ krwi (sprawnie działająca pompa mięśniowa) i rozszerzają naczynia, które mają za zadanie dostarczenie mięśniom potrzebnej ilości tlenu i składników odżywczych. Po skończeniu ćwiczeń naczynia wciąż są rozszerzone, a pompa już nie pracuje i dochodzi do zastoju krwi, czego efektem jest uczucie ciężkości nóg. przebywanie przez długi czas w nieruchomej pozycji – długa jazda samochodem, lot samolotem, siedzący tryb pracy. Warto zauważyć, że problem ciężkich nóg może dotyczyć również aktywnych, zdrowych osób. Często towarzyszy on również kobietom w ciąży, w organizmie których zachodzą prawdziwe burze hormonalne. Podwyższony poziom estrogenów wpływa na rozluźnienie naczyń żylnych. Poza tym, podczas ciąży zwiększa się ilość krwi i powiększa się macica, która naciska na żyły w okolicy jamy brzusznej. Drętwienie kończyn – błaha dolegliwość czy choroba? W łagodzeniu dolegliwości związanych z uczuciem ciężkich nóg można spróbować następujących sposobów: Chodzi tu zarówno o aktywność fizyczną, jak i o zapewnienie ruchu podczas codziennego spędzania dnia. Zamiast wszędzie jeździć samochodem, dobrze jest się przespacerować, a zamiast jeździć windą – można wejść schodami. Nawet jeśli mamy siedzącą pracę, starajmy się jak najczęściej poruszać stopami i podnosić kolana. Nie zapominajmy o robieniu sobie regularnych przerw na krótki „spacer po korytarzu”. Zdrowa, zbilansowana dieta Oprócz ruchu duże znacznie odgrywa również odpowiednia dieta, ograniczająca spożycie „złego” cholesterolu (tzw. LDL). Jego nadmiar powoduje odkładanie się tłuszczu w naczyniach krwionośnych i ogranicza przepływ krwi. W codziennym menu nie powinno znajdować się zbyt dużo cukru. Warto uważać nie tylko na słodycze, ale również słodkie napoje gazowane i soki. Słodkie przekąski powinny zastąpić warzywa i owoce, które mają wiele witamin. Szczególnie ważne jest spożycie witaminy C, która zapobiega uszkodzeniom w strukturze tkanki łącznej ścian naczyń krwionośnych. Stop nałogom – rzucenie palenia Zdaniem naukowców palenie papierosów jest jedną z przyczyn, które powodują niewydolność żył kończyn dolnych. Masaże można robić samodzielnie np. podczas kąpieli, polewając się na zmianę ciepłą i zimną wodą, zaczynając od góry. Im częściej będą wykonywane, tym lepsze będzie krążenie i wygląd zewnętrzny skóry. Noszenie rajstop lub pończoch przeciwżylakowych jest skutecznym sposobem na walkę z problemem ciężkich nóg i żylaków. To wygodny i łatwy sposób, ale najlepsze efekty osiąga się, gdy dobierze je lekarz. Skąd bierze się uczucie ciężkich nóg. Jak sobie radzić z uczuciem ciężkich nóg? Po całym dniu siedzenia nogi są tak obrzmiałe, że każde buty uwierają? Znasz uczucie ołowianych, ciężkich nóg? Problem dokucza co piątej kobiecie. Tym nieprzyjemnym dla nóg dolegliwościom można przeciwdziałać. Profilaktyka polega bowiem na eliminowaniu sytuacji niezdrowych dla nóg. Zdarza się, że pod wpływem temperatury i długotrwałego pozostawania w niekorzystnej pozycji układ żylny i limfatyczny funkcjonują gorzej niż zwykle. Warto wtedy położyć się na pół godziny z nogami ułożonymi powyżej tułowia. Jeśli nastąpi ulga, nie ma powodów do niepokoju. Profilaktyka przede wszystkim Wszystkim problemom z nogami można przeciwdziałać nawet wtedy, gdy ktoś ma genetyczne skłonności do żylaków czy halluksów. Systematyczny ruch, właściwe obuwie, dbałość o higienę mogą spowodować, że uda nam się uciec przed czymś, co wydaje się nieuniknione. Rzecz w tym, by rzeczywiście wyciągnąć naukę z doświadczeń poprzednich pokoleń i wcielać w życie zalecenia lekarzy. Profilaktyka polega bowiem na eliminowaniu sytuacji niezdrowych dla nóg. Pomoże im zrzucenie zbędnych kilogramów, zrezygnowanie z codziennego noszenia wysokich obcasów czy obcisłej, krępującej krążenie bielizny. Nasze nogi mają do wykonania nie lada zadanie. Oczekujemy od nich, że będą nam służyły przez całe życie, choć często nie traktujemy ich zbyt dobrze. Stopy wciskamy w ciasne buty na obcasie z wąskimi noskami. Nosimy skarpety ze sztucznych włókien z mocnymi ściągaczami. Całymi godzinami stoimy w pracy lub siedzimy w bezruchu. Nosimy obcisłą bieliznę. Kąpiemy się w gorącej wodzie, często leżymy w niej bardzo długo. Mało lub wcale nie ćwiczymy, w związku z czym w opłakanym stanie są mięśnie nóg, a ruchliwość stawów wcześnie staje się ograniczona. Z wiekiem i stopy, i całe nogi zaczynają nosić piętno czasu. Skóra na nich grubieje, jeśli o nią nie dbamy, staje się sucha i szorstka, na stopach może nawet pękać. Na całych nogach uwidaczniają się żyły, z czasem naczynia krwionośne tuż pod skórą mogą pękać (wtedy mówimy o pajączkach). Duże znaczenia dla zdrowych nóg i stóp ma dobór butów. I nie chodzi nie tylko o wysokość szpilki, ale i kształt butów. Szczególnie bezlitosne są wąskie noski, które przyczyniają się do koślawienia paluchów i haluksów. Noszenie obcasów utrudnia także przepływ krwi w nogach. Unieruchomiona w stawie skokowym noga nie pracuje, nie wykonuje ruchów góra – dół, w rezultacie krew nie płynie normalnie. Najzdrowsze są nie płaskie balerinki, ale buty na minimalnym, dwu – trzycentymetrowym obcasie. Wysokie obcasy należy zarezerwować na specjalne okazje: wyjście do teatru, imprezę, wesele. Zawsze dobrze mieć w zanadrzu buty na płaskim obcasie. Ważną rolę w prawidłowym krążeniu odgrywa dobra praca mięśni łydek, tzw. pompa mięśniowa łydki. Kobiety, które przez wiele lat nosiły szpilki często nie mogą nosić butów na płaskim obcasie – po prostu mięśnie ich łydek skróciły się. Przykurczone, osłabione mięśnie utrudniają nie tylko chodzenie, ale i zaburzają odpływ krwi żylnej. Najpierw na nogach pojawiają się tzw. pajączki, czyli delikatne żyłki uwidocznione tuż pod skórą. Towarzyszy im wieczorna ciężkość nóg, czasem dochodzą do tego nocne, bolesne kurcze łydek i tzw. zespół niespokojnych nóg, czyli częste zmienianie pozycji nóg w spoczynku. Pochodź i potuptaj. Połóż nogi na biurku Człowiek zmuszony do wielogodzinnej pracy na stojąco powinien obciążać raz jedną, raz drugą nogę, jeśli tylko się da – chwilę pochodzić, potupać nogami, powbijać pięty w podłogę. Kto siedzi, też powinien robić krótkie przerwy, by przejść się, a jak znowu usiądzie – wykonać proste ćwiczenia, polegające na naprzemiennym zadzieraniu palców stóp do góry i obciąganiu ich. Wskazane jest też wciskanie całych stóp w podłogę, tak, by poczuć napięcie mięśni łydek. A gdy tylko jest chwila luzu, dobrze jest, po amerykańsku, podnieść nogi do góry, kładąc je na biurku. Pamiętaj jednak, że jeśli obrzęki i uczucie dyskomfortu utrzymują się stale, to nie wolno ich lekceważyć i konieczna jest więc wizyta u lekarza. Uczucie ciężkich nóg to problem, który dotyka nie tylko osoby pracujące na stojąco, ale także sportowców czy osoby starsze. Krótki odpoczynek od stania nie będzie efektywny, jeśli ciężkie nogi to stan nawracający i coraz bardziej uciążliwy. Jakie domowe sposoby na uczucie ciężkich nóg można zastosować radzi kosmetolog Olga Kamińska. Uczucie ciężkich nóg może być dolegliwością samodzielną, spowodowaną przeciążeniem kończyn, które jest następstwem np. forsującej pieszej wycieczki. Często jednak jest to jeden z objawów sygnalizujący znacznie poważniejsze choroby, np. niewydolność żylną czy sercową. – Warto obserwować swoje ciało i sprawdzić, czy uczuciu ciężkich nóg nie towarzyszą także inne objawy, jak np. skurcze mięśni łydek czy obrzęk wokół kostek. W takim wypadku niezwłocznie należy udać się do lekarza – mówi Olga Kamińska. – Jeśli jednak ciężkie nogi to problem incydentalny, to są sposoby oraz preparaty, które mogą nam ulżyć – dodaje ekspertka. Warto zwrócić uwagę, jak na co dzień układamy swoje nogi podczas siedzenia i odpoczywania. Wrogiem dobrego samopoczucia kończyn dolnych jest zakładania nogi na nogę – utrudnia to przepływ krwi, a przez to może nasilać uczucie ciężkich nóg. Dobrze jest także podczas odpoczynku ułożyć nogi powyżej tułowia. Można do tego wykorzystać krzesło lub złożony koc, który będzie stanowił wyższe podparcie dla stóp. W tej pozycji żyły mają znacznie ułatwione transportowanie krwi w górę, dzięki czemu odciążenie nóg będzie znacznie szybsze. – Bardzo dobrze w kwestii odzyskania lekkości kończyn podziała także krótki, zimny prysznic, który pobudzi krążenie i zmniejszy ewentualny obrzęk obolałych stóp – radzi Olga Kamińska. Mówiąc o przyzwyczajeniach nie można nie wspomnieć o umiarkowanym, ale regularnym wysiłku fizycznym. Spacery do sklepu czy pracy lub rezygnowanie z windy na rzecz schodów to niewielkie zmiany, które wprowadzone w nasz tryb życia mogą realnie przyczynić się do usprawnienia przepływu krwi w organizmie. – Dla kobiet prawdziwą zmorą i przyczyną uczucia ciężkich nóg są także zbyt ciasne skarpetki czy rajstopy. Warto poświęcić chwilę, by dobrać w sklepie odpowiedni dla nas rozmiar lub rozejrzeć się za rajstopami przeciwobrzękowymi. Można je znaleźć w dobrych sklepach z bielizną lub w aptece – podpowiada Olga Kamińska. Kosmetyki przynoszące ulgę Przy problemie ciężkich nóg nieodzowna jest pomoc specjalistycznych preparatów, które mogą przynieść nam ulgę. Warto wybierać produkty sprofilowane na działanie obkurczające i chłodzące. – Must have każdej osoby, która cierpi z powodu uczucia ciężkich nóg jest krem Creme Defatigante marki Biologique Rechereche, który poprawia cyrkulację krwi. Nie tylko działa obkurczająco na naczynia krwionośne, ale także przeciwzapalnie, dzięki czemu niweluje obrzęki nóg. Olejki, które występują w jego składzie, np. olejek miętowy, przyczynia się do natychmiastowego chłodzenia, a co za tym idzie, znacznego zrelaksowania ciężkich nóg. Z powodu tej właściwości to produkt wprost doskonały na letnie upały – mówi Olga Kamińska. Zmiana przyzwyczajeń i zaufanie najlepszym kosmetykom dedykowanym osobom z problemem ciężkich nóg to najlepsze połączenie w walce o dobre samopoczucie i lekki chód. *** Olga Kamińska − training manager Biologique Recherche. Kosmetolog, zawodowo związana z branżą beauty od 7 lat. Świat Biologique Recherche nie ma przed nią tajemnic. Prowadzi szkolenia z zakresu produktów, jak również zabiegów i masaży autorskich marki. Kosmetologia jest jej największą pasją. Jak sama zaznacza: „Pielęgnacja skóry to dla mnie coś więcej niż aplikacja produktu. To wielokierunkowe, holistyczne i spersonalizowane działanie oparte na produktach o najwyższej skuteczności działania.” Biologique Recherche to istniejąca od ponad 40 lat francuska marka kosmetyków biologicznych i autorskich zabiegów haute couture, którą wyróżnia innowacyjne podejście do pielęgnacji urody. Naturalne składniki pochodzenia roślinnego, morskiego i biologicznego oraz unikatowe formuły z zastosowaniem najwyższych stężeń składników aktywnych to sekret marki. Jej skuteczność doceniły kobiety na całym świecie, w tym światowe gwiazdy, takie jak Sharon Stone, Linda Evangelista czy Mary-Kate i Ashley Olsen. Ciężkie nogi: przyczyny. Jak radzić sobie z syndromem ciężkich nóg? Ciężkie nogi to przemożne uczucie, że nasze nogi ważą o wiele więcej niż zwykle, że ciążą nam i utrudniają krok. Buty wydają się za ciasne, a nogi jakby grubsze i nabrzmiałe. Takie odczucia można mieć po dniu męczących upałów i chodzenia w niewygodnych butach. To nawet zrozumiałe i nie jest powodem do niepokoju. Trzeba po powrocie do domu odpocząć, zdjąć niewygodne buty i położyć się na chwilę z nogami uniesionymi do góry. Pomaga też naprzemienny, zimny i ciepły prysznic. Kiedy jednak do uczucia ciężkości nóg dołączają się fioletowe pajączki pod skórą, a nogi nie pozwalają nam dłużej chodzić z powodu bólu, należy sprawdzić, co może być tego przyczyną. Odczucie ciężkich nóg może pojawić się w każdym wieku, ale najczęściej jest to dolegliwość objawiająca się po 45-55 roku życia. Dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Syndrom ciężkich nóg to następujące objawy: Najczęściej mamy do czynienia z zastojem krwi w żyłach kończyn dolnych, gdy krew niedostatecznie szybko odpływa z nóg w kierunku serca. Układ żylny nóg składa się z osadzonych głęboko żył, które są otoczone mięśniami oraz z żył powierzchniowych, znajdujących się tuż pod skórą. Są one cienkie i delikatne, stąd łatwo je uszkodzić. Przez żyły główne płynie z nóg do serca ok. 90-95 proc. krwi. Aby te żyły przepchnęły krew w kierunku serca muszą być odpowiednio stymulowane. Rolę tę pełnią pracujące mięśnie nóg. To tzw. pompa mięśniowa. Drugi mechanizm to praca naszej stopy, w której znajduje się duże skupisko żył. Poruszając stopą, stając na niej, naciskamy też na żyły, którymi płynie krew. Jest jeszcze dodatkowy mechanizm, zabezpieczający przepływ krwi żylnej: zastawki. Są to specjalne wypustki w żyłach, wyrastające ze ścianek naczyń, zapobiegające cofaniu się krwi. Cały ten skomplikowany mechanizm jest po to, aby krew żylna z nóg mogła pokonać siłę grawitacji i dotrzeć do serca. Do niewydolności żylnej dochodzi, gdy przynajmniej jeden z tych elementów zaczyna szwankować. Dzieje się tak, kiedy mięśnie, które uciskają naczynia krwionośne i przepychają krew w kierunku serca, są za słabe lub też z powodu wad w zastawkach żylnych krew staje w miejscu. Jeżeli krew nie jest w stanie przebić się przez żyły głębokie, próbuje płynąc także mniejszymi żyłami, stąd pojawiające się pod skórą “pajączki” czyli żylaki. Są to rozszerzone i ciężko pracujące naczynia krwionośne. Przewlekła niewydolność żylna, popularnie zwana żylakami nóg, to schorzenia dotykające około 60 proc. kobiet i 20 proc. mężczyzn. Pozostałe przyczyny syndromu ciężkich nóg: zakrzepica żył głębokich, czyli niebezpieczne nagromadzenie zakrzepów w żyłach, utrudniające przepływ krwi niewydolność serca, gdy skurcze serca są zbyt słabe, aby przepompować odpowiednią ilość krwi, co pociąga za sobą szereg problemów zdrowotnych, w tym zastój krwi w żyłach kończyn dolnych intensywne ćwiczenia fizyczne, które powodują szybkie krążenie krwi i po zakończeniu pracy mięśni, gdy żyły są jeszcze rozszerzone, przychodzi uczucie ciężkości nóg długotrwałe unieruchomienie, na przykład w czasie lotu samolotem, jazdy samochodem, siedzącej pracy itp. ciąża, gdy w wyniku zmian hormonalnych, naczynia żylne stają się mało elastyczne. Ponadto, zwiększająca się ilość krwi i nacisk macicy na żyły w jamie brzusznej, zaburzają pompę mięśniowo-naczyniową i utrudniają przepływ krwi. Stąd tzw. pajączki naczyniowe i żylaki. nadwaga i otyłość palenie papierosów, nadmierne ilości alkoholu noszenie niewłaściwego obuwia Syndrom ciężkich nóg można złagodzić za pomocą maści czy kremów, zawierających diosminę i hesperedynę, które mają działanie przeciwobrzękowe i wzmacniają żyły, a także heparynę przeciw zakrzepom, rutynę, witaminę C oraz np. mentol. Przy przewlekłej niewydolności żylnej najskuteczniejszym sposobem na uczucie ciężkich nóg i walkę z żylakami jest kompresjoterapia, czyli leczenie uciskiem. Do kompresjoterapii wykorzystuje się bandaże, pończochy, rajstopy i podkolanówki uciskowe. Dzięki specjalnej strukturze powodują zmienny ucisk na nogi, obniżają ciśnienie żylne i zapobiegają zaleganiu krwi w żyłach. Wspomagają więc działanie pompy mięśniowej. Największy nacisk jest zawsze na dole kończyny i zmniejsza się stopniowo ku górze. O doborze właściwego materiału uciskowego oraz stopnia ucisku powinien zdecydować lekarz. Nie wolno samemu dopierać sobie rajstop uciskowych, ponieważ możemy, po prostu, zaszkodzić. Rajstopy uciskowe wkładamy rano na cały dzień i zdejmujemy dopiero przed snem. Kompresjoterapię można też stosować prewencyjnie lub w czasie długiej podróży, a także w ciąży, po zabiegach zamykania naczyń, przy obrzęku limfatycznym czy zakrzepicy żył głębokich. Przeciwwskazania do kompresjoterapii to miażdżyca, zapalenia skóry, zaburzenia czucia, zaawansowana cukrzyca i ciężkie zaburzenia krążenia. odpoczynek z nogami uniesionymi w górę, powyżej poziomu serca umiarkowana aktywność fizyczna, a więc spacer, basen, rower, wszystko, co zmobilizuje mięśnie nóg do lepszej pracy odpowiednia dieta z dużą ilością witamin i soli mineralnych, w tym magnezu, ale unikająca nadmiaru soli, zmniejszenie wagi ciała chłodny prysznic unikanie sauny i gorących kąpieli w czasie podróży – częste przerwy na rozprostowanie nóg gdy mamy pracę siedzącą trzeba co jakiś czas wykonywać proste ćwiczenia stóp i nóg nie zakładamy nogi na nogę, bo utrudnia to krążenie krwi koniec z paleniem papierosów masaże kąpiele w wodzie z solą morską Ciepło, zimno… Skąd te zaburzenia termoregulacji? Zdjęcie: shutterstock Opublikowano: 09:00Aktualizacja: 15:19 Odczuwanie ciepła i zimna to naturalny mechanizm, w którym organizm chroni się przed przegrzaniem i wychłodzeniem. Niestety u niektórych osób przestaje on działać prawidłowo. Wszyscy wkoło porozbierani, a ty siedzisz pod kocem? Lub na odwrót – wszyscy czują się znakomicie, ty natomiast marzysz o wejściu do chłodni, a na czole perli ci się pot? To zaburzenia termoregulacji. Co może być przyczyną nagłego uczucia gorąca lub zimnej skóry? Po co nam termoregulacja?Zaburzenia termoregulacjiZa gorąco – jakie są przyczyny?Uczucie gorąca w cieleZa zimno – jakie są przyczyny? Leczenie zaburzeń termoregulacji Po co nam termoregulacja? Termoregulacja umożliwiła organizmom stałocieplnym funkcjonowanie niezależne od temperatury otoczenia. Hormony regulujące temperaturę wewnątrz ciała produkuje podwzgórze – dba o to, by wewnątrz zawsze było 36,6 st. C. Natomiast receptory umieszczone na skórze (zazwyczaj w pobliżu tułowia) pomagają wykryć temperaturę na zewnątrz. Wystarczy nawet drobna zmiana temperatury zewnętrznej (np. gdy na zewnątrz jest zimno, a my wchodzimy do ciepłego autobusu), by organizm zareagował i podniósł lub obniżył temperaturę ciała. Reakcją na zmiany temperatury jest pocenie się lub drżenie mięśni. Odczuwanie zimna lub ciepła jest cechą indywidualną i zależy od wielu czynników – klimatu, w którym się mieszka, wieku, wagi, a także od płci. Kobiety, mimo że mają odrobinę wyższą temperaturę ciała od mężczyzn, częściej narzekają na uczucie chłodu i szybciej marzną. A to dlatego, że organizm kobiecy jest bardziej niż męski nastawiony na utrzymanie temperatury w kluczowych narządach kosztem miejsc oddalonych nieco od centrum – czyli np. stóp i rąk. Badania amerykańskich naukowców z University of Utah wykazały, że chociaż kobiety mają nieco wyższą temperaturę ciała niż mężczyźni, ich ręce są o 2,8 st. C chłodniejsze. Kobiety marzną szybciej od mężczyzn dlatego, że zwykle mają mniej mięśni, które odpowiadają za wytwarzanie ciepła. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Zaburzenia termoregulacji określa się mianem hipotermii oraz hipertermii. Hipotermia, czyli obniżenie temperatury wewnętrznej organizmów stałocieplnych poniżej normalnego zakresu jej zmian może prowadzić do niebezpiecznego wychłodzenia. Dreszcze oraz zimna skóra mogą oznaczać, że w organizmie spada temperatura ciała. U osób z zaburzoną termoregulacją, np. u dzieci lub u osób starszych do hipotermii może dojść nawet w niezbyt chłodnym otoczeniu. Obniżenie terperatury ciała mogą wywołać niektóre leki, alkohol, wyczerpanie, choroby i urazy. Hipertermia, czyli podwyższenie temperatury w całym ciele do określonej temperatury może skutkować przegrzaniem i udarem cieplnym. Przegrzanie objawia się obrzękiem i skurczami mięśniowymi, czasem prowadzi też do omdlenia. Udar pojawia się, gdy głęboka temperatura ciała przekracza 40°C. Klasyczna postać udaru dotyczy zwykle osób starszych i dzieci poniżej 4 roku życia, które znajdują się w gorącym i wilgotnym otoczeniu oraz są obardzone chorobami współistniejącymi. Udar cieplny wysiłkowy może wystąpić u młodych osób, które wykonywały nadmiernie wyczerpującą pracę fizyczną. Za gorąco – jakie są przyczyny? Wchodzisz do ciepłego pomieszczenia, wsiadasz do nagrzanego tramwaju i po minucie masz wrażenie, że zaraz eksplodujesz z gorąca, czujesz, że zaczyna się z ciebie lać. Rozglądasz się po innych i nikt oprócz ciebie nie wyciera sobie ukradkiem potu z czoła. A może odczuwasz uderzenia gorąca zupełnie niezwiązane z temperaturą otoczenia? Jeśli tak, to warto wiedzieć, że uczucie gorąca może pojawić się w przebiegu niektórych chorób. Taki symptom dotyczy między innymi nadczynności tarczycy, gruźlicy, rakowiaka czy nadciśnienia tętniczego krwi. Dlaczego jeszcze niektórzy nadmiernie odczuwają ciepło? 1. Stres i emocje Kłótnia z bliską osobą czy napięta sytuacja w pracy może zaburzyć pracę podwzgórza regulującego temperaturę ciała. Amerykański neuropsycholog kliniczny Michael Lynch, dziekan American School of Professional Psychology at Argosy University w Waszyngtonie, zauważył, że w czasie stresu autonomiczny układ nerwowy zwiększa przepływ krwi w kierunku najważniejszych narządów twojego ciała, powodując wzrost temperatury. Ale jednocześnie krew odprowadzana jest z kończyn, co może sprawić, że niektórzy ludzie paradoksalnie w sytuacji stresowej odczuwają chłód. 2. Kawa, herbata, alkohol A może przed wyjściem z domu w upał strzeliłeś sobie solidną małą czarną? Uczucie gorąca i pocenie się nasilają kofeina i alkohol. Dlatego latem podczas upałów lepiej ograniczyć picie kawy, herbaty i napojów wyskokowych. Przyspieszają one krążenie krwi – co powoduje wzrost temperatury ciała i wzmaga potliwość. Choć – uwaga – alkohol na rozgrzewkę też wcale nie jest dobry, bo rozszerza naczynia krwionośne i w zimie można w ten sposób wychłodzić organizm. 3. Nadwaga Dodatkowe kilogramy tłuszczu to dodatkowa izolacja dla organizmu. Nadwaga też może być przyczyną zbyt intensywnego odczuwania gorąca i pocenia się. Stosunek powierzchni ciała do jego masy jest wyższy, co oznacza, że mniej skóry ma schłodzić schłodzić więcej ciała niż u osób szczupłych. Dlatego otyli mocniej się pocą podczas upału i potrzebują też więcej czasu, żeby ochłonąć np. po wysiłku niż ich szczupli koledzy. Amerykańscy badacze z University of California San Francisco udowodnili, że utrata masy ciała zmniejsza częstotliwość i intensywność ataków gorąca u kobiet podczas menopauzy. 4. Owulacja Hormony też lubią namieszać. Na łamach „The Journal of Neuroscience” dr Jianguo Gu z University of Florida pisał, że subiektywne odczuwanie temperatury u kobiet może zależeć od dnia cyklu. Za nadmierne odczuwanie ciepła winić należy progesteron, który dochodzi do głosu właśnie w czasie jajeczkowania. To on powoduje wzrost temperatury ciała i sprawia, że pocimy się mocniej niż zwykle. 5. Menopauza i andropauza Uderzenia gorąca w menopauzie są jednym z pierwszych objawów zwiastujących przekwitanie. Wynikają ze spadku czynności hormonalnej jajników i niedoboru estrogenów. U mężczyzn po 50 roku życia pojawia się andropauza, w której dochodzi do redukcji funkcji rozrodczych i hormonalnych jąder. Procesowi temu mogą towarzyszyć chwilowe wzrosty temperatury odczuwane jako fale gorąca. Uczucie gorąca w ciele Uderzenia gorąca często występują wraz z takimi symptomami jak rozdrażnienie, nudności i wymioty, nadmierna potliwość, biegunki, bóle głowy, kołatanie serca czy drżenie kończyn. Odczucie, że jest nam za gorąco może dotyczyć praktycznie każdej części ciała: uczucie gorąca w nodze (często w łydce) może być związane z zaburzeniem krążenia, uciskiem nerwów lub przebytym urazem; przyczyną uczucia gorąca w stopie może być zmiana przepływu krwi w jej obrębie; uczucie gorąca w głowie może towarzyszyć nerwicy, chorobom tarczycy czy menopauzie; uczucia gorąca na twarzy i szyi może wynikać z problemów hormonalnych; uczucie gorąca w brzuchu (żołądku) może być skutkiem spożycia ostrego i gorącego posiłku zawierającego przyprawy takie jak pieprz, chili czy czosnek lub wypicia alkoholu; uczucie gorąca w klatce piersiowej – za ten objaw może być odpowiedzialna nerwica. Za zimno – jakie są przyczyny? Częste uczucie zimna może być jedną z oznak poważnych chorób, takich jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, anemia. Może być też związane z niskim ciśnieniem krwi i jej słabym krążeniem – co objawia się marznięciem, dreszczami i zimną skórą głównie stóp i rąk. Zwykle jednak poważna choroba daje więcej niż ten jeden objaw, zatem jeśli oprócz uczucia zimna nic więcej ci nie dolega, weź pod lupę swój tryb życia. Bo może… 1. Za mało się ruszasz Badania naukowców z Uniwersytetu Georgia pokazały, że wystarczy trenować trzy razy w tygodniu po minimum 20 minut, by poprawić samopoczucie i wyregulować organizm. Osoby biorące udział w eksperymencie po sześciu tygodniach deklarowały, że rzadziej jest im zimno. A to dlatego, że ćwiczenia pozytywnie wpływają na pracę serca i płuc. Ruch sprawia, że pobieramy więcej tlenu, który jest skuteczniej rozprowadzany po organizmie – kto się rusza, ten nie marznie. 2. Za mało ważysz Osobom z niedowagą (BMI poniżej 18) jest zwykle zimniej niż tym z prawidłową masą ciała. Po pierwsze, brakuje im tłuszczu – czyli izolacji. Po drugie – ci, którzy mało jedzą i mało ważą, mają też niski metabolizm – a gdy się nie spala, nie ma też jak się ogrzać. I po trzecie – mało tkanki mięśniowej też wpływa na odczuwanie zimna. Mięśnie produkują ciepło i podkręcają metabolizm. O dziwo, można mieć BMI w normie, ale za mało mięśni – wtedy też odczuwa się chłodek częściej niż inni. Skład ciała można zbadać w prawie każdym gabinecie dietetycznym. 3. Za mało śpisz Brak snu nie jest dobry – wiadomo. dlatego, że zaburza mechanizmy regulacji temperatury w organizmie. Na łamach „European Journal of Applied Physiology” opisano eksperyment, podczas którego badano 20 osób pozbawionych snu przez blisko 60 godzin. Po prawie trzech dniach bez snu temperatura ciała badanych spadła z 36,6 st. C do 35,4 st. C. Na pewno kojarzysz to charakterystyczne zmęczenie po bezsennej nocy – jesteś rozkojarzony i jest ci zimno. To dlatego, że obniża się metabolizm i produkcja ciepła w komórkach jest słabsza, a krążenie wolniejsze. 4. Za mało pijesz Człowiek w większości (60 proc.) składa się z wody, która pomaga utrzymać stałą temperaturę. Utrata nawet niewielkiej ilości (2-3 proc.) objawia się uczuciem zmęczenia, bólem głowy, spadkiem energii i wrażeniem wychłodzenia. Przy niedostatku wody słabnie też metabolizm, zmniejsza się spalanie w komórkach i jest… zimno. A gdy nie pijesz wystarczająco dużo (minimum 2 litry wody dziennie) w upały możesz się zwyczajnie odwodnić. Skutkiem odwodnienia bywa gorączka i jednoczesne odczuwanie zimna. Gdy organizm nie będzie w stanie produkować potu i móc się schłodzić, grozi ci udar cieplny. 5. Twoja dieta jest niedoborowa Braki niektórych witamin i mikroelementów – np. żelaza i witaminy B12 – też mogą powodować poczucie marznięcia. Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, która transportuje tlen. A bez tlenu nie ma spalania. Witamina B12 jest także potrzebna, by nie marznąć – bierze udział w produkcji krwinek. Niedobór może skończyć się anemią. Brak witamin i minerałów może powodować przyczyn nadmiernego marznięcia, warto oczywiście zrobić badania. Leczenie zaburzeń termoregulacji Zaburzenia odczuwania temperatury mogą towarzyszyć wielu wspomnianym już chorobom, więc jedynie znalezienie przyczyny ich występowania daje gwarancje podjęcia odpowiednich kroków. Najważniejsze jest, aby nie lekceważyć pojawiających się objawów – mogą być początkiem poważnych dolegliwości. W takim przypadku warto wykonać profilaktyczne badania krwi, badanie moczu oraz badanie hormonów tarczycowych. Jeśli masz za dużą lub za małą masę ciała, w ułożeniu odpowiedniej diety pomoże dietetyk. Przy okazji dowiesz się, czy twój dotychczasowy jadłospis nie był ubogi w witaminy i minerały. Jeśli dotychczas prowadziłeś siedzący tryb życia, postaraj się to zmienić – zapisz się na zajęcia z fitnessu, basen albo jogę. Gdy objawy nie ustępują, koniecznie udaj się do lekarza. Bibliografia: [1] P. Sosnowski, K. Mikrut, and H. Krauss, “Hipotermia-mechanizm działania i patofizjologiczne zmiany w organizmie człowieka”, Postep. Hig. Med. Dośw., vol. 69, pp. 69–79, 2015. [2] B. Mroczek i wsp., “Jakość życia kobiet w okresie menopauzy”, Fam. Med. Prim. Care Rev., vol. 16, no. 2, pp. 136–137, 2014. [3] Andrzej Lewiński i wsp., “Nadczynność i niedoczynność tarczycy – przyczyny, rozpoznawanie i leczenie,” Przew. Lek., 2002. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Joanna Germak Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Dlaczego mi gorąco? Ciągłe uczucie gorąca zwykle kojarzone jest z okresem przekwitania. Ale nie zawsze jest to objaw menopauzy, może dotknąć każdego bez względu na wiek i płeć. Warto wiedzieć, co może oznaczać. Sprawdź, jakie choroby mogą objawiać się ciągłym uczuciem gorąca. Autor: Getty Images Spis treściDlaczego mi gorąco? KlimakteriumDlaczego mi gorąco? Zespół napięcia przedmiesiączkowegoDlaczego mi gorąco? Nadczynność tarczycyDlaczego mi gorąco? Zespół wazowagalnyDlaczego mi gorąco? NadciśnienieDlaczego mi gorąco? Guz chromochłonnyDlaczego mi gorąco? Zaburzenia psychiczneDlaczego mi gorąco? Uderzenia gorąca u mężczyzn Dlaczego mi gorąco? Nagłe fale gorąca, nadmierna potliwość, pojawiający się znienacka rumieniec twarzy i szyi czy stałe uczucie zbyt wysokiej ciepłoty ciała może wynikać z zaburzeń hormonalnych związanych z wiekiem czy chorobą. Zjawisko to ma niekiedy podłoże psychiczne – wówczas za rozszerzenie się naczyń krwionośnych i uczucie gorąca odpowiadają hormony stresu – adrenalina i noradrenalina. Są też inne przyczyny. Dlaczego mi gorąco? Klimakterium Okres poprzedzający ostatnie krwawienie miesięczne i następujący po nim nie jest chorobą, lecz naturalnym procesem. Uderzenia gorąca, choć w okresie przekwitania nie występują u każdej kobiety, są jednym z jego typowych objawów. Towarzyszą im często nocne poty, zimne dreszcze, drażliwość i przygnębienie, bezsenność, kołatanie serca, spadek libido. Te objawy wypadowe to skutek zanikania czynności jajników, które przestają produkować żeńskie hormony płciowe – estrogeny. Objawy takie mogą pojawić się też na skutek operacyjnego usunięcia jajników (sztuczna menopauza). W celu uściślenia diagnozy lekarz uzupełnia wywiad badaniem poziomu hormonów płciowych; niekiedy, by wykluczyć chorobę tarczycy, zleca badanie hormonów tarczycowych (TSH, fT3, fT4). Dlaczego mi gorąco? Zespół napięcia przedmiesiączkowego Dlaczego ciągle mi gorąca i się pocę? Jeśli zadajesz sobie to pytanie najczęściej przed miesiączką, może to sugerować zespół napięcia przedmiesiączkowgo. To zespół objawów występujących w okresie kilku, kilkunastu dni poprzedzających miesiączkę, takich jak obrzęki, wzdęcia, kołatanie serca, bolesność piersi, bóle głowy, uderzenia gorąca. Mogą się pojawić objawy psychiczne: depresja, drażliwość, płaczliwość, skłonność do agresji. Przyczyna występowania zespołu napięcia przedmiesiączkowego jest nieznana, prawdopodobnie jest on wynikiem zaburzonego metabolizmu progesteronu w ośrodkowym układzie nerwowym. Dlaczego mi gorąco? Nadczynność tarczycy Przy nadczynności tarczycy stałemu uczuciu gorąca towarzyszy rozdrażnienie, bezsenność, kołatanie serca, wypadanie włosów, osłabienie mięśni, nieregularne miesiączkowanie. Inne charakterystyczne objawy to utrata masy ciała mimo dobrego apetytu, nadmierne pragnienie połączone ze zwiększoną potliwością, drżenie rąk, kłopoty z koncentracją. Diagnozę umożliwia badanie poziomu hormonów TSH, fT3 i fT4. Obniżone stężenie TSH przy jednoczesnym podwyższonym stężeniu fT3 lub fT4 (albo obydwu) wskazuje na nadczynność; przyczynę zaburzeń pomagają ustalić dalsze badania (USG tarczycy, biopsja, poziom przeciwciał przeciwtarczycowych). Dlaczego mi gorąco? Zespół wazowagalny Zespół wazowagalny definiuje się jako nagłą, przejściową, krótkotrwałą utratę przytomności, spowodowaną wygórowaną odruchową reakcją autonomicznego układu nerwowego. Typowe są epizody utrat przytomności w ciężkim stresie, bólu, podczas drobnych zabiegów, w dusznych pomieszczeniach, przy długotrwałej pionizacji. Bezpośrednio przed incydentem pacjent odczuwa zaburzenia widzenia, smaku i zapachu, nudności, wymioty, duszność, wzmożoną potliwość, uczucie gorąca, nagłe osłabienie, niekiedy — ból w klatce piersiowej. Dlaczego mi gorąco? Nadciśnienie Częstemu uczuciu gorąca, poceniu się, wypiekom na twarzy towarzyszą niekiedy poranne bóle głowy w części potylicznej, sztywność karku i szyi, zawroty głowy, szumy uszne, duszności, zaburzenia wzroku (pogorszenie jakości widzenia, rozbłyski). Na nadciśnienie wskazuje wynik badania ciśnienia wyższy niż 140/99 mmHg. Dlaczego mi gorąco? Guz chromochłonny Guz chromochłonny jest guzem wywodzącym się z rdzenia nadnerczy. Nazywa się go guzem hormonalnie czynnym, bowiem wydziela on aminy katecholowe, do których należy adrenalina i noradrenalina. Guz chromochłonny najczęściej atakuje osoby po 40. roku życia. Objawy związane są z nadmiarem katecholamin. Typowym objawem jest nadciśnienie tętnicze, oporne na leczenie. Zwyżkom ciśnienia towarzyszą: bóle głowy, kołatanie serca, tachykardia, bradykardia lub inne zaburzenia rytmu, obfite poty, bladość skóry, drżenie mięśniowe, uczucie gorąca, niepokoju, lęku, mdłości, niekiedy wymioty, duszność, ból brzucha, klatki piersiowej, uczucie zmęczenia, osłabienia, rzadko zaburzenia widzenia, przemijające objawy ogniskowe neurologiczne, napadowe parcie na mocz, napady drgawek. Dlaczego mi gorąco? Zaburzenia psychiczne Rumieniec zalewający twarz, szyję i dekolt wraz z uczuciem gorąca może pojawiać się u osób nieśmiałych pod wpływem stresu, np. przed wystąpieniem publicznym. Tak może objawiać się erytrofobia – rodzaj fobii społecznej, która polega z jednej strony na lęku przed oceną ze strony innych, z drugiej – obawie przed wystąpieniem rumieńca. Jeśli czerwienieniu się w stresujących sytuacjach towarzyszą bóle głowy i żołądka, nerwobóle, gwałtowne, ale przejściowe pogorszenie wzroku i słuchu, trudności z koncentracją i pamięcią, a na co dzień – przygnębienie, lęk, brak motywacji, zaburzenia snu – może to wskazywać na nerwicę. Diagnozę stawia psycholog, psychoterapeuta lub psychiatra. Dlaczego mi gorąco? Uderzenia gorąca u mężczyzn Nagłe uderzenia gorąca u mężczyzn mogą wskazywać także na andropauzę. To okres w życiu mężczyzny wywołany wygasaniem czynności hormonalnej, przede wszystkim jąder. Występuje zwykle pomiędzy 50. a 70. rokiem życia. Objawy andropauzy dotyczą sfery seksualnej (obniżenie potencji), stanu psychicznego (obniżenie napędu życiowego, trudności w podejmowaniu decyzji, obniżenie zdolności do koncentracji myślowej, pogorszenie pamięci, zmienność nastrojów ze skłonnością do stanów depresyjnych) i fizycznej (dolegliwości związane z obniżeniem siły fizycznej i wydłużeniem czasu niezbędnego do regeneracji sił). Mogą się pojawić także uderzenia gorąca. dr n. med. Marzena Gajewska specjalista chorób wewnętrznych, alergolog W tekście wykorzystano fragmenty artykułu Joanny Anczury z miesięcznika "Zdrowie". Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóry

uczucie ciepła w nodze przyczyny